الهام رمضانی نژاد

بسم رب الشهداوالصدیقین

انفاق به سبک شهدا…
ابراهیم معلم عربے یکے از مدارس محروم 

تهران شده بود …

اما تدریس عربے ابراهیم زیاد طولانے نشد!

از اواسط همان سال دیگر به مدرسه نرفت!

حتے نمے گفت که چرا به آن مدرسه نمےرود!
یک روز مدیر مدرسه پیش من آمد و گفت:

تو رو خدا !!!

شما که برادر آقاے هادے هستید، 

با ایشان صحبت کنید که برگردد مدرسه !!!
گفتم:

مگه چے شده؟

کمے مکث کرد و گفت :

حقیقتش ، آقا ابراهیم از جیب خودش پول مے داد 

به یکے از شاگردها تا هر روز زنگ اول براے کلاس 

نان و پنیر بگیرد !!!
آقاے هادے نظرش این بود که این ها بچه هاے 

منطقه محروم هستند ؛

اکثرا سر کلاس گرسنه هستند ؛

بچه گرسنه هم درس نمے فهمد …
مدیر ادامه داد:

من با آقاے هادے برخورد کردم !

گفتم نظم مدرسه ما را به هم ریختے!

در صورتے که هیچ مشکلے براے نظم مدرسه 

پیش نیامده بود !!!
بعد هم سر ایشان داد زدم و گفتم:

دیگه حق ندارے اینجا از این کارها بکنے !

آقای هادے از پیش ما رفت و بقیه ساعت هایش را 

در مدرسه دیگرے پر کرد …
حالا هم بچه ها و اولیا از من خواستند 

که ایشان را برگردانم ؛

همه از اخلاق و تدریس ایشان تعریف مےکنند …

ایشان در همین مدت کم، برای بسیارے

 از دانش آموزان بے بضاعت و یتیم مدرسه، 

وسائل تهیه کرده بود که حتے من هم خبر نداشتم !!!
    

  شهیدابراهیم هادی 

کتاب سلام بر ابـــــراهیم